Krishna Yajur Veda Taittariya samhita Kanda 2 Prapataka 4 Anuvaka 10

 

ദേവാ  വാസവ്യാ  ദേവാ  ശർമ്മണ്യ ദേവാ  സപീതയാ  ഇതി ആബ്ധനാതി 

ദേവതാഭിർ  ഏവാന്വഹം  വൃഷ്ടി ഇച്ഛതീ 

യതി  വർഷേത്  താവതി ഏവ  ഹോതവ്യം 

യതി  ന വർഷേത്  ശ്വോ ഭൂതേ  ഹവിർ നിർവപേത് 

അഹോരാത്രേ  വൈ  മിത്രാ വരുനൗ  അഹോരാത്രസ്യാമ  ഖലു വൈ പർജൻയോ  വർഷതീ 

നക്തം വാ ഹി ദിവം വാ  വര്ഷതീ   മിത്രാ   വരുനൗ  ഏവ 

സ്വേന  ഭാഗധേയേന  ഉപധാവതി 

ത  ഏവ അസ്മാ അഹോരാത്രാഭ്യമാ പർജന്യം   വര്ഷയതോ 

അഗ്നയെ ധാംഅശ്വതേ  പുരോഡാശം  അഷ്ടകപാലം നിർവ്വപതി 

മാരുതം   സപ്ത കപാലം  സൗര്യം ഏക കപാലം 

അഗ്നിർ വാ ഇതോ  വൃഷ്‌ടിം  ഉദീരയതി 

മരുത  സൃഷ്റ്റാം  നയന്തി 

യദാ ഖലു വാ അസൗ ആദിത്യോ ന്യങ്ങ രെശ്മിബി 

പര്യവർത്തതേ  അത  വർഷതീ   ധമച്ചതാ  ഇവ ഖലു വൈ 

ഭൂത്‌വാ   വർഷതയെത   വൈ 

ദേവതാ   വൃഷ്ട്യമാ  ഈശതെ  താവ  ഏന 

 സ്വേന  ഭാഗധേയേന  ഉപധാവതി  

താ  ഏവാസ്മൈ   പർജന്യം  വര്ഷയന്തു ഉത  അ  വർഷിയൻ  വർഷതീ  ഏവ 

സ്ര്‌ജ വൃഷ്ടിം  ദിവ ആ അന്തി  സമുദ്രം പ്രണ ഇതി ആഹ 

ഇമാ  ത  ഏവ അമു  ച  അപ സമർദയത്തി 

അധോ ആഭീർ ഏവ അമൂർ അച്ഛാ ഇതി 

അബ്‌ജാ  അസി  പ്രഥമജാ  ബലം അസി 

സമുദ്രിയം   ഇത്യാഹ യഥാ യജുർ എവൈ തഥാ 

ഉണ്ണാംയ പ്രിദവീം  ഇതി വര്ഷാവം  ജുഹോതി 

ഏഷ  വാ ഓഷധീനാം  വൃഷ്ടിവനീ  തയ  ഏവ 

വൃഷ്ടിം  ആ ച്യായവതി  

യേ  ദേവാ   ദിവി ഭാഗാ ഇതി കൃഷ്ണാജിനാ  അവ ഥുനോതി 

ഇമ ഏവ  അസ്മൈ  ലോകാ  പ്രീതാ  അഭീഷ്‌ഠാ ഭവന്തി 

 

അന്തര്യാമികളായ  ദൈവീകശക്തികളുടെ  അനുഗ്രഹത്താൽ 

മഴപോലെ  ഐശ്വര്യം  പൊഴിയട്ടെ 

ഐശ്വര്യം ലഭിക്കുമ്പോൾ സമൂഹവുമായി  പങ്കു വയ്ക്കുക 

മിത്രനും വരുണനും  പകലിന്റെയും രാത്രിയുടെയും  ദേവത മാരല്ലോ 

അവരുടെ അനുഗ്രഹത്താൽ  രാത്രിയും പകലും ഐശര്യം ഭവിക്കട്ടെ 

ഉള്ളിലെ അഗ്നി ജ്വലിക്കാൻ ,എട്ടു പേർക്ക് ദാനം ചെയ്യുക 

മരുതുകളുടെ അനുഗ്രഹത്താൽ ശക്തിനേടുവാൻ ഏഴു  പേർക്ക് ദാനം ചെയ്യുക 

സൂര്യന്റെ അനുഗ്രഹത്തിനായി ഒരാൾക്ക് ദാനം ചെയ്യുക 

അന്തരാഗ്നിയുടെ ജ്വലനത്താൽ ഉള്ളിൽ ആശയങ്ങൾ ഉടലെടുക്കുന്നു 

മരുതുകളുടെ അനുഗ്രഹത്താൽ അവയെ പ്രാവർത്തികമാക്കുവാൻ സാധിക്കുന്നു 

സൂര്യദേവണ്റ്റെ അനുഗ്രത്താൽ പ്രവർത്തികൾക്ക് ഫലം ലഭിക്കുന്നു 

അവരവർക്കു വിധിച്ചത് ലഭിക്കുന്നു 

കർമങ്ങൾ ചെയ്യുമ്പോൾ അവയുടെ ഫലവും മഴപോലെ പെയ്യുന്നു 

കര്മഫലങ്ങൾ മഴപോലെ പെയ്യട്ടെ 

അവ സമുദ്രത്തോളം പടരട്ടെ 

എല്ലാ ഫലവും ഒത്തു ചേരട്ടെ 

ജലത്തിൽ നിന്നുമല്ലോ ജീവൻ ഉത്ഭവിക്കുന്നു 

ജലത്തിന്റെ ശക്തി പരമാത്മാവല്ലോ 

ഭൂമിയിൽ ഐശ്വര്യം നിറയ്ക്കുവാൻ 

എങ്ങും സസ്യജാലങ്ങൾ  വളർത്തുക 

ദൈവീക ശക്തികളുടെ  അനുഗ്രഹത്താൽ 

ജ്ഞാനം അതിന്റെ മറ നീക്കി പുറത്തു വരട്ടെ 

ജ്ഞാനത്താൽ ലോകം  പ്രിയതരമാകട്ടെ 

 देवा  वासव्या देवा  शरमन्या देवा  सपीतय  इति   आबध्नाती 

देवताभिर   एवान्वहं  वृष्टिं  इछति 

यदि  वरशेत  तावति  एव  होतव्यं 

यदि न वर्शेत  श्वो  भूते   हविर  निर्वपेत 

अहोरात्रे वै  मित्रावरुनौ  अहोरात्रभ्याम   खलु वै  पर्जन्यो वर्षति 

नकतँ   वा  हि  दिवं  वा वर्षति मित्रा वरुनौ एव 

स्वेन  भागदेयेन  उप धावति 

ता एव  अस्मा अहोरात्राभ्याम  पर्जन्यम  वर्षायतो 

अग्नये  धामछते पुरोडाशम  अष्टाकपालं  निरवपति 

मारुतं सप्तः कपालं सौर्यम एककपालं 

अग्निर्वा  इतो  वृष्टिं उदीरयति 

मरत  स्रुषटॉम नयन्ति 

यदा  घलु  वा आसौ  आदित्यो  न्यङ्ग  रेश्मिभिः 

पर्यावर्तते  अतः वर्षति धामचाथ  इव खलु वै भूत्वा वर्षतयेता   वै 

देवता  वृष्टयाम इशते ताव एन

 स्वेन  भागदेयेन  उप धावति   

ता एवास्मै पर्जन्यम वर्षायान्थु उत अ वर्शियन  वर्षति एव 

सृजा वृश्टिं दिव आ अब्धि समुद्रम पृण इति  आह 

इमा त  एव अमु च अप सम  अर्धयति 

अथो  आभीर एव अमूर अच्छा इति 

अब्जा  असि  प्रधमजा बलमसि 

समुद्रियम इत्याह  यथा यजुर एवैतत 

उन्नामब्य  पृथ्वीम इति वर्षावं  जुहोति 

एष  वा  ओषधीनां वृष्टिवनी तय एव वृश्टिं आ च्यायवती 

ये देवा  दिविभागा इति कृष्णजीनां अव धूनोथि 

इम  एव अस्मै लोका प्रीता अभीष्टा भवन्ति