Krishna Yajur Veda Taittariya samhita Kanda 2 Prapataka 5 Anuvaka 5

 

ന  അസോമയാജീ   സം   നയേത  അനാഗതം  വാ  ഏതസ്യ  പയോ 

യോ  അസോമയാജീ      യത     അസോമയാജീ   സംനയേത 

പരിമോഷ   ഏവ 

സോ   അനൃതം  കരോതി   അതോ  പരൈവ   സിച്യതേ   

സോമയാജീ  ഏവ  സം  നയേത

പയോ   വൈ  സോമ  പയ   സാംനായം  പയസേവാ 

 പയം   ആത്മൻ  ദത്തെ 

 

വി വാ  ഏതം   പ്രജയാം  പശുഭിർ   അർധയതി  വർധയതി  അസ്യ 

ഭ്രാതൃവ്യം  യസ്യ  ഹവിർ  നിരൂപതം  പുരസ്താത് 

ചന്ദ്രമാ  അഭി ഉദേതി 

ത്രേതാ  തണ്ടുലാണ്   വി  ഭജേത  യേ   മാധ്യമാ  സ്യു 

താൻ  അഗ്നയേ  ധാത്രേ 

പുരോഡാശം   അഷ്ടകപാലം  കുര്യാത്   യേ   സ്ഥവിഷ്ഠത 

താൻ   ഇന്ദ്രായ 

പ്രധാത്രേ   ദതം  ചരും   യേ   അനിഷ്ഠതാ   താൻ 

വിഷ്ണവേ   ശിപിവിഷ്ടയാ  ശറത്തെ  ചരും 

അഗ്നിർ  ഏവാസ്മൈ  പ്രജാം  പ്രജനയതി  വൃദ്ധം  ഇന്ദ്ര  പ്ര  യച്ഛതി 

യജ്‌നോ  വൈ  വിഷ്ണു 

പശവഃ  ശിബിർ  യജ്ഞ ഏവ   പശുഷു  പ്രതിതിഷ്ടതി     

 ന  ദ്വേ  യജേത   യത്  പൂർവയാ  സാമ്പ്രതതി   യജേത  ഉത്തരയാ 

ചമ്പത്  കുര്യാത്  യത്  ഉത്തരയാ സംപ്രതി  യജേത  പൂർവയാ 

ചമ്പത്   കുര്യാത്   ന  ഇഷ്ടിർ  ഭവതി  ന  യജ്ഞത   തദ്  അനുഹൃതാമഹി 

അപഗൽബോ  ജായത   ഏകാം   ഏവ   യജേത  പ്രഗൽബോ 

അസ്യ   ജായതേ  

 

അനാദൃത്യ  തദ് ദ്വെ  ഏവ   യജേത  യജ്ഞമുഖമേവ 

പൂർവയാ  ആലഭതേ  യജത 

ഉത്തരയാ   ദേവതാം   ഏവ   പൂർവയാ  അവരുന്ത  ഇന്ദ്രിയം  ഉത്തരയാ 

ദേവലോകമേവ  പൂർവയാ  അഭിജയതി   മനുഷ്യലോകം  ഉത്തരയാ   ഭൂയസോ  

യജ്ഞകറത്തൂന്  ഉപൈതി  ആ  ഏഷ  വൈ  സുമനാ  നാമ   ഇഷ്ടിർ   യം  അദ്യ 

ഇജ്ഞാനം   പശ്ചാത്   ചന്ദ്രമാ  അഭി  ഉദേതി  അസ്മിൻ  ഏവ  അസ്മൈ  ലോകേ  

അർധുകം   ഭവതി 

 

ദാക്ഷായണ   യജ്ഞേന  സുവർഗ  കാമോ   യജേത 

 

പൂർണമാസേ   വൈ  ദേവാനാം  സുത 

തേഷാം  ഏതം   അർദ്ധമാസം  പ്രസൂത 

 

 

തേഷാം   മൈത്രാവരുണീ  വശാം  അമാവാസ്യാം   അനൂബന്ധ്യ   യത് 

പൂർവേധ്യുർ  യജതേ  വേധിം   ഏവ   തത്  കരോതി 

യത്  വത്സാൻ   അപാകരോതി   സദോഹവിർധാനേ 

ഏവ   സം  മിനോതി 

യത്  യജതേ   ദേവൈർ  ഏവ  സുത്യം   സം  പാദയതി 

 സ  ഏതം   അർദ്ധമാസം 

സദമാദം   ദേവൈ   സോമം  പിബതി  യത്  മൈത്രാവരുണാ  

അമീക്ഷയാ  അമാവാസ്യാം   യജതേ  യ  ഏവ   അസൗ  ദേവാനാം  വശ 

അനുബന്ധ്യ  സോ   ഏവൈഷാ  ഏതസ്യ

 

സാക്ഷാത്  വാ  ഏഷ  ദേവാൻ  അഭി  ആരോഹതി 

യ  ഏഷാം  യജ്ഞം  അഭി  ആരോഹതി യധാ   ഖലു വൈ  

ശ്രേയാൻ   അഭ്യാരൂഢ  കാമയതേ  തഥാ  കരോതി

 

യദി   അവവിദ്യാതി  പാപീയാൻ   ഭവതി 

 യദി  ന   അവവിദ്യാതി സദ്രങ്ങ 

വ്യാവൃതകാമ  ഏതെന  യജ്ഞേന  യജതേ   

ക്ഷുരപവിർ   ഹി ഏഷ   യജ്ഞ  താജക്  പുണ്യോ 

വാ  ഭവതി  പ്ര  വാ  മീയതേ  

 

 

തസ്യ  ഏതത്   വൃതം ന  അനൃതം  വദേത് 

ന  മാംസം  അസ്നീയത് 

ന  സ്ത്രിയാം  ഉപയത് 

ന  അസ്യ   പൽപൂനനേന     വാസ  പൽപൂലയേയുർ 

ഏതത്   ഹി  ദേവാ  സർവം  ന  കുർവന്തി 

 

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------

 സോമമെന്ന  ആനന്ദം  ഇച്ഛിക്കാത്തവൻ   സാംനായമെന്ന  കർമം ചെയ്താൽ  ഫലമില്ല 

സോമമെന്ന  ആനന്ദത്തിനു വേണ്ടിയല്ലാതെ  യാഗം  ചെയ്യുന്നത്  വെറുതെയല്ലോ 

സോമമെന്ന  ആനന്ദത്തെ  ഞാനമെന്നറിയുക 

 

ചന്ദ്രോദയത്തിനു  മുൻപ്  യാഗകർമങ്ങൾ  ചെയ്യുക 

നാം  ഭക്ഷിക്കുന്ന  ആഹാരം  മൂന്ന്  വിധത്തിൽ  പ്രവർത്തിക്കുന്നു 

ഊർജ്വസ്വലതക്കായി  ഒരു ഭാഗവും 

ഇന്ദ്രിയങ്ങളുടെ   പ്രവർത്തനത്തിനാ യി   മറ്റൊരു ഭാഗവും 

ദൈവീക  ചിന്തക്കായി    വേറൊരു ഭാഗവും 

അന്തരാഗ്നിയുടെ  ജ്വലനത്താൽ  സന്തതികൾ  ജനിക്കുന്നു 

വിഷ്ണുവെന്ന  എങ്ങും  നിറഞ്ഞ  ഊർജത്താലേ 

കർമം  ചെയ്യുക അങ്ങിനെ  ഐശര്യം  നേടുക 

 

കർമങ്ങൾ  ശ്രദ്ധയോടെ  ചെയ്യുക 

വീണ്ടും വീണ്ടും  ചെയ്യുമ്പോൾ തെറ്റുകൾ  സംഭവിക്കുന്നു 

ശ്രദ്ധയോടെ  ജീവിക്കുന്നവർക്ക് 

സൽ  പുത്രന്മാർ  ജനിക്കുന്നു 

 

ഒന്നിൽ കൂടുതൽ  കർമങ്ങൾ  ചെയ്യുന്നതും വേണ്ടതല്ലോ 

ദൈവീകമായ കാര്യങ്ങൾ  ചെയ്ത്  ആത്മീയത  നേടുക 

മനുഷ്യർക്ക് ജീവിക്കുവാനായ  കർമങ്ങൾ ചെയ്ത്  ലൗകീകത  നേടുക 

കർമങ്ങൾ എല്ലാം  ചെയ്തു കഴിയുമ്പോൾ  ചന്ദ്രൻ  അസ്തമിക്കുന്നത്  പതിവല്ലോ 

അങ്ങനെയുള്ളവർ  ഐശ്വര്യം നേടുന്നു

 

ദാക്ഷായണ   യജ്ഞം അനുഷ്ഠിക്കുന്നവർക്കു 

സ്വർഗീയ  ഭാവങ്ങൾ  ലഭിക്കുന്നു 

 

പൗർണമിയിൽ   യജ്ഞം  അനുഷ്ഠിക്കുമ്പോൾ 

അടുത്ത  പകുതി മാസത്തേക്കുള്ള  ദൈവീക ഭാവങ്ങൾ  ലഭിക്കുന്നു

 

പൗർണമി നാളിൽ   ദാനം  ചെയ്യുമ്പോൾ 

മിത്രനും  വരുണനും  അനുഗ്രഹിക്കുന്നു 

ഉള്ളിലെ  മൈത്രീഭാവവും  ജീവനും  തുടിക്കുന്നു 

ദൈവീക  ഭാവങ്ങൾ  വർധിക്കുകയാൽ  അടുത്ത  പതിനഞ്ചു  ദിവസങ്ങൾ സോമമെന്ന  ആനന്ദം  അനുഭവിക്കുന്നു 

മിത്രന്റെയും വരുണന്റെയും  പ്രീതിക്കായി  തൈര് പോലെ  കടഞ്ഞ  അറിവ്  ദാനം ചെയ്യുക 

ദാനം  ചെയ്യുംതോറും  ഐശ്വര്യം  വർധിക്കുന്നു 

 

ദൈവീകമായ  കർമങ്ങൾ  സത്യത്തിൽ മുറുകെ പിടിച്ചുകൊണ്ടു  ചെയ്യുന്നവർക്ക് 

അഭീഷ്ട  കാര്യങ്ങൾ  സാധിക്കുന്നു 

ഐശര്യവാനായവർക്കു  അവർക്കു ഇഷ്ട കാര്യം  സാധിക്കുന്ന  പോലെ 

 

ക്ഷുരകന്റ്റെ  കത്തി പോലെ  മൂർച്ചയുള്ളതാണ്  സത്യത്തിൽ അധിഷ്ട്ടിതമായ  കർമങ്ങൾ 

നേരായ രീതിയിൽ  കർമം ചെയ്യുമ്പോൾ  കർമഫലം  നല്ലതാകുന്നു 

അല്ലെങ്കിൽ  വിപരീതഫലം  ഉണ്ടാകുന്നു 

 

 

വൃതം   ആചരിക്കുന്നവർ  സത്യം  മാത്രമേ  പറയാവു 

മാംസം  ഭക്ഷിക്കരുത് 

സ്ത്രീ  സംഗമം  ചെയ്യരുത് 

ദൈവീക  ഭാവത്തോടെ  എപ്പോഴും  ശുദ്ധരായിരിക്കുക 

 

न  असोमयाजी   सं   नयेत  अनागतं  वा   एतस्य  पयो 

यो  असोमायाजी  यत   असोमयाजी  संनयेत   परिमोष  एव 

सो  अनृतं   करोति  अतो  परैव  सिच्यते  सोमयाजी एव  सं   नयेत 

पयो   वै  सोम  पय  सामनायं  पयसेवा  पयं  आत्मन  दते 

 

वि  वा  एतम  प्रजयां   पशुभिर   अर्धयति  वर्धयति  अस्य  

ब्रातृव्यं  यस्य  हविर   निरूपतँ     पुरस्तात  चन्द्रमा  अभि   उदेति 

त्रेधा   तंदुलान  वि भजेत  ये  मध्यमा   स्यु  तान   अग्नये  धात्रे  

पुरोडासम   अष्टाकपालं    कुर्यात   ये  स्थविष्ठत  तान  इन्द्राय  

प्राधात्रे  दतम   चरुं   ये  अनिष्टता  तान  विष्णवे  शिपिविष्टाय  शर्ते  चरुं 

अग्निर  एवास्मै  प्रजां   प्रजनयति  वृद्धं   इंद्र   प्र  यच्छति  यज्ञो वै   विष्णु 

पाशव  शीपिर  यज्न  एव  पशुशु  प्रतितिष्ठति    

 

न  द्वे  यजेत   यत   पूर्वया  साम्प्रतति  यजेत  उतरतया 

छमबत   कुर्यात  यत   उतराया  सम्प्रति  यजेत   पूर्वया 

  छमबत   कुर्यात  न  इष्टिर   भवति  न  यजनत  तद अनुहृतामूहि 

अपगलभो   जायत   एकाम  एव   यजेत   प्रगल्भों   अस्य  जायते    

अनादृथ्य  तद   द्वे  एव  यजेत   यज्नमुघमेव  पूर्वया   आलभते यजत

उतराया  देवतां   एव  पूर्वया  अवरुन्ध  इंद्रियां   उतरया  देवलोकमेव

पूर्वया  अभिजयती  मनुष्यलोकाम  उतराया  भूयसो  यज्नकर्तुं  अनुतयेशा  वै 

सुमनो  ना ईशटिम  यं  अध्य  इज्नानं  पश्चात  चन्द्रमा  अभि  उदेति 

अस्मिन एव   अस्मयै  लोके अर्धकं  भवति

 

दाक्षायण  यज्ञेन   सुवर्गः कामो  यजेत 

पूर्णमासे   वै  देवानां   सुत   तेषां  एतां 

अर्धमासं   प्रसुतः 

 

तेषां  मैत्रावरुणि  वशमें   अमावास्यां   अनुबध्य  यत  पूर्वेद्युर  यजते 

वेदिं   एव  तत   करोति  यत   वत्सान   अपा करोति  सदोहाविरधाने  

एव   सं   मिनोति  यत   यजते  देवैर   एव  सुत्यां   सम्पाद्यति  

स  एतं   अर्धमासँ   सदमाधम   देवै   सोमं  पिबति  

यत   मैत्रावरुणा  आमिक्ष्य   अमावस्याम  यजते  

या एव  असौ  देवानां   वशा अनुबंध्या  सो  एवैस  एतस्य   

 

साक्षात  वा   एष  देवान  अभि   आरोहति  य एशं  यजनं  अब्यारोहति  यधा   खलु  वै 

श्रेयान  अब्यारूड़ा   कामयते  तधा   करोति 

 

यदि  अवविद्यति  पापीयन  भवति  यदि  न   अवविद्यति   सद्रंग 

व्यावृतकाम  एतेन  यज्ञेन   यजते क्षुरपविर  हि  एष  यज्न  ताजक  पुण्यो 

वा  भवति  प्र  वा   मीयते 

 

तस्य  एतत वृतं  न  अनृतं  वदेत 

न  मांसं  अश्नीयत  

न  स्त्रियां उपैत 

न  अस्य  पल्पूननेन   वास   पॉप्यूलैयूर 

एतत   हि   देवा  सर्वं  न  कुर्वन्ति