Krishna yajur Veda Taittariya Samhita Kanda 3 Prapataka 1 Anuvaka 9

 

യോ വൈ ദേവാൻ  ദേവയസസേന  അർപ്പയതി  

മനുഷ്യാൻ  മനുഷ്യ  യസസേന  ദേവ യശസി ഏവ 

ദേവേഷു ഭവതി മനുഷ്യ യശസി മനുഷ്യേഷു യാൻ 

പ്രാചീനം  ആഗ്രയനാഥ്‌   ഗൃഹാൻ ഘൃന്നീയാത് 

താൻ ഉപാംശു   ഘൃന്നീയാത്  യാൻ   ഊര്ധവാംസ്താൻ 

ഉപദിമതോ  ദേവാനേവ തത് ദേവ യശസേന അർപ്പയതി 

മനുഷ്യാൻ  മനുഷ്യ  യസസേന   ദേവയസി  ഏവ 

ദേവേഷു ഭവതി   മനുഷ്യ യശസി മനുഷ്യേഷു

 

അഗ്നി പ്രാതസവനേ  പാത്വസ്മാൻ  

 

വൈശ്വാനരോ  മഹിനാ   വിശ്വശംഭു 

 

സ ന പാവകോ  ദ്രവിണം  ദതാതു  

 

ആയുഷ്മന്ത   സഹഭക്ഷാ  സ്യാമഃ 

 

വിശ്വേ ദേവാ മരുത ഇന്ദ്ര 

അസ്മാൻ അസ്മിൻ  ധ്വിദീയേ  സവനേ  ന  ജഹ്യു   

ആയുഷ്മന്ത  പ്രിയമേഷാം വദന്ത 

വയം  ദേവാനാം  സുമതൗ ശ്യാമ 

ഇദം  തൃതീയം സവനം  കവീനാം 

ഋതേന  യേ   ചമസം  ഐരയന്ത 

 

തേ   സൗധൻവനാ  സുവരാനാശാസനാ  

സ്വിസ്‌ടിം   നോ അഭി  വസീയോ നയന്തു   

 

ആയതനവതീർവാ  അന്യാ ആഹുതയോ   ഹുയന്തേ 

അനായതനാ അന്യാ യാ ആഘ്രവതീ സ്ഥാ ആയതനവതീർയാ 

സൗമ്യാസ്ഥാ  അനായതനാ    

 

ഐന്ദ്ര വായവം ആദായ  ആഘാരം  ആഘാരയേത് അധ്വരോ   യജ്ണോ ആയതമസ്റ്റു 

ദേവാ   ഓഷധീഭ്യ  പശവേ   നോ  ജനായ  വിശ്വസ്മയ്  ഭൂതായ    അധ്വരോ  അസി 

സ പിൻവസ്വ  ഘ്രതവദ്  ദേവ സോമേതി  സൗമ്യാ   ഏവ  തദാഹുതീർ  

ആയതനവതീ   കരോതി  ആയതനവാൻ   ഭവതി  യ ഏവം വേദതോ 

ധ്യാവ പൃഥ്‌വി ഏവ ഘൃതേന  വ്യുനത്തി  തേ   വ്യുത്തെ ഉപജീവനീയെ 

ഭവത   ഉപജീവനീയോ  ഭവതി 

 

യ ഏവം വേദയ്ഷ  തേ   രുദ്രഭാഗോ യം   നിരയാച്ചത  തം  ജൂഷസ്വ 

 

വിദേർ   ഗൗപത്യം  രായസ്പൊഷം സുവീര്യം 

സംവാട്സരീണാം  സ്വസ്തിമ് 

 

മനു പുത്രേഭ്യോ  ദായം  വ്യഭജത്  സ  നാഭാനേദിഷ്ടം   ബ്രഹ്മചര്യം  വസന്തം 

നിര്ഭാജത്  സ  ആഗച്ഛത്  സോ   അബ്രവീത്  കഥാ മാ  നിരഭാഗിതി 

ന  ത്വ  നിരഭാക്ഷം   ഇതി അബ്രവീത്  അംഗിരസ ഇമേ   സത്രം  ആസതേ  

 

തം  സുവർഗം ലോകം  ന പ്ര ജാനന്തി തേഭ്യ ഇദം   ബ്രാഹ്മണം ഭ്രൂഹി 

തേ   സുവർഗം ലോകം യന്തോ  യ ഏഷാം   പശവ  താൻസ്തേ  ദാസ്യന്തേതി 

തദേഭ്യോ  അബ്രവീത്  തേ   സുവർഗം ലോകം  യന്തോ  യ  യേഷാം പശവ   ആസൻ   

താൻ   അസ്മാ   അദദുസ്‌തം   പശുഭിഃ ചരന്തം യജ്ഞ വാസ്തോ രുദ്ര ആഗച്ഛത് 

സോ   അബ്രവീത് മമ  വാ ഇമേ   പശവ  ഇതി അതു വൈ മഹ്യം ഇമാൻ  ഇതി അബ്രവീത് 

 

ന വൈ തസ്യ ത ഈശത  നിത്യബ്രവീത്  യത്  യജ്ഞവാസ്തൗ  ഹീയതേ 

മമ  വൈ തദ് ഇതി  തസ്മാത്  യജ്ഞവാസ്തു    നാഭ്യവേത്യം   സോ   അബ്രവീത് 

യജ്ഞേ മാ   ആഭജാത  തേ   പശൂൻ നാഭി  മംസ്യ  ഇതി  തസ്മാ  ഏതം   മന്തിനാ 

സംശ്രവം അജുഹോത്   തതോ വൈ തസ്യ  രുദ്ര  പശൂൻ  നാഭ്യമന്യത 

യത്രൈതം  ഏവം വിദ്വാൻ മന്തിന  സാംസ്രാവം  ജുഹോതി 

ന തത്ര  രുദ്ര  പശൂൻ  അഭി മന്യതേ  

 

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------

ദൈവീക കർമങ്ങൾ അവയ്ക്കു അനുജോയ്ചമായ ഭാവത്തോടെ ചെയ്യുക 

മറ്റു കർമങ്ങൾ  അവയ്ക്കു അനുജോയ്ചമായ ഭാവത്തോടെ ചെയ്യുക

ആഗ്രായണമെന്ന  ഉത്തരായണ പൂജകൾക്ക് മുൻപുള്ള യജ്ഞങ്ങളിൽ 

മന്ത്രങ്ങൾ  മനസ്സിൽ ഉച്ചരിക്കുക 

ദക്ഷിണായനത്തിൽ മന്ത്രങ്ങൾ ഉച്ചത്തിൽ ഉരുവിടുക 

ദൈവീക കർമങ്ങൾ അവയ്ക്കു അനുജോയ്ചമായ ഭാവത്തിലും 

മറ്റുള്ളവ അവയ്ക്കു അനുജോയ്ചമായ ഭാവത്തിലും  ചെയ്യുമ്പോൾ 

ദൈവീക ഭാവവും മനുഷ്യരുടെയിടയിൽ  അംഗീകാരവും  ലഭിക്കുന്നു 

 

രാവിലെ അഗ്നി ദേവൻ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ 

 

വൈശ്വാനരനെന്ന  ദൈവാനുഗ്രഹവും  ശക്തിയും  എല്ലാവര്ക്കും  ലഭിക്കട്ടെ  

 

 എല്ലാം ശുദ്ധീകരിക്കുന്ന അഗ്നി  സമ്പത്തു  നൽകട്ടെ 

 

സന്തോഷവും ദീർഘായുസ്സും ലഭിക്കട്ടെ 

 

ഞങ്ങളെ എപ്പോഷും കാക്കട്ടെ 

എല്ലാവര്ക്കും പ്രിയമായത്   പറയുവാനായി അനുഗ്രഹിക്കുക 

ദീർഘായുസ്സ് ലഭിക്കട്ടെ 

സൽകർമങ്ങൾ ചെയ്യുവാനുള്ള  ദൈവീക ഭാവം വളരട്ടെ 

ദിവസത്തെ മൂന്നാമത്തെ  പ്രാർഥനയിലും  ദൈവീകത  വളരട്ടെ 

കവികളുടെ ജ്ഞാനം  ലഭിക്കട്ടെ 

ഋതമെന്ന  സത്യത്തിലേക്കുള്ള   പ്രയാണത്തിൽ ജ്ഞാനികൾ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ 

 

ഋഭുക്കൾ എന്ന ദൈവീക ഭാവങ്ങൾ എങ്ങും ജ്ഞാനം പരത്തട്ടെ 

കർമങ്ങൾ  തിളങ്ങട്ടെ 

 

മന്ത്രകര്മങ്ങളിൽ ആധാരമില്ലാത്തവയെ ആധാരമുള്ളതുമായി 

ചേർത്ത് അനുഷ്ഠിക്കുക 

 

ഇന്ദ്രനും വായുവിനുമുള്ള കർമങ്ങൾ ചെയ്യുമ്പോൾ 

സസ്യങ്ങളെയോ,മൃഗങ്ങളെയോ മറ്റു ജീവജാലങ്ങളെയോ 

ദ്രോഹിക്കാതെ ചെയ്യുക സോമമെന്ന  ആനന്ദം നേടുവാനായി കർമം ചെയ്യുക 

മന്ത്രങ്ങളുടെ  അർദ്ധം അറിഞ്ഞു കർമങ്ങൾ ചെയ്യുമ്പോൾ 

അവയുടെ ഫലം ലഭിക്കുന്നു 

 

രുദ്രഭഗവാനെ അങ്ങേക്കായി സമർപ്പിക്കുന്നു ,സ്വീകരിച്ചാലും 

 

വര്ഷം മുഴുവനും ആരോഗ്യവും സമ്പത്തും നൽകി അനുഗ്രഹിച്ചാലും 

 

മനു തന്റെ  സ്വത്തുക്കൾ  വീതിച്ചപ്പോൾ  പുത്രനായ നാഭാനേദിഷ്ഠന് ഒന്നും നൽകിയില്ല  

വിദ്യാർത്ഥിയായിരുന്ന  നാഭാനേദിഷ്ഠനോട്  മറ്റുള്ളവർക്കു  മന്ത്രങ്ങൾ ഉപദേശിക്കുവാൻ പറഞ്ഞു 

മന്ത്രങ്ങൾ പഠിച്ചവർ  സ്വർലോക പ്രാപ്തി നേടിയപ്പോൾ അവരുടെ സമ്പത് അവനു നൽകി 

രുദ്രദേവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ ഇവ താൻ നേടിയതാണെന്നു പറഞ്ഞു 

 

കർമ്മ ഫലം സ്വയം  അനുഭവിക്കാതെ  അത്  മറ്റുള്ളവർക്കും പകുത്തുനൽകുക 

കർമ്മ ഫലം പകുത്തു നൽകുമ്പോൾ  അത് രുദ്രഭാഗം ആകുന്നു 

സോമമെന്ന  ആനന്ദം ലഭിക്കുന്നു 

 

यो वै  देवान देवयसनेन  अर्पयति  मनुष्यान मनुष्य यसनेन देवयससि  एव 

देवेषु भवति मनुष्यएससी मनुष्येषु  यान प्राचीनम अग्रयाणात गृहान  गृह्णीयात 

तान उपांशु गृह्णीयात यान ऊर्ध्वंस्तान उपाब्धिमतो  देवानेव  तत देवयसनेन अर्पयति 

मनुष्यान   मनुष्ययसनेन  देवयससयेव  देवेषु भवति  मनुष्य यससि  मनुष्येषु 

अग्नि   प्रातसवने   पात्वस्मान 

वैश्वानरो   महिना   विश्वशंभु 

स   न पावको द्रविणं दतातु 

आयुष्मंत   सहभक्ष स्याम

विश्वे  देवा मरुत  इन्द्र 

अस्मान   अस्मिन द्विदीये  सवने  न जह्यु 

आयुष्मंत   प्रियामेशं वदंत

वयं देवानां सुमतौ स्याम

इदं तृतीयं सवनं  कवीनां 

ऋतेन  ये चमसं   ऐरयनत  

ते सौधन्वना  सुवनाराशना  स्विष्टं नो अभि  वसीयो  नयन्तु 

आयतनवतीर्व   अन्या   आहुतयो हूयन्ते  अनायतन 

अन्या   वा आघारावती  ता आयतनवतीर  या सौम्यस्ता  अनयतना 

ऐन्द्रवायव्ययम  आदाय   आघारम  आघारयेद  अध्वरो यज्ञो 

अयमस्तु  देवा ओषधीभ्य  पशवे  नो जनाय  विश्वस्मै भूताय 

अध्वरो असि स   पिनवस्व  घृतवत देव  सोमेति  सौम्या  एव 

तदाहुतीर  आयतनावती   करोति आयतनवान भवति 

य   एवं वेद अधो द्यावापृधवी एव    घृतेन व्यूनात्ति ते व्युते 

उपजीवनीये भवत  उपजीवनीयो भवति 

य   एवं वेदैष  रुद्रभागो यं   निरयचत तं  जुषस्व 

विदेर गोपत्यं  रायस्पोषं सुवीर्यं  संवत्सरिणाम  स्वस्तिं 

मनु पुत्रेभ्यो दायं  व्यभजत  स   नाभानेनिष्टं  ब्रह्मचर्यं  वसन्तं   निरभजत 

स   आगचत सो अब्रवीत कथा मा निरभागिति न त्वा  निरबाषमित्यं 

अब्रवीत अंगिरस इमे सत्त्रम   आसते 

ते सुवार्घं लोकं   न  प्र जानन्ति तेभ्य इदं ब्राह्मणं   ब्रूहि 

ते सुवार्घं लोकं   यन्तो य   एशाम  पशव ताँस्ते  दास्यन्ति इति 

तदभ्यो अब्रवीत ते सुवार्घं लोकं यन्तो   य   एशाम   पाशव आसन 

तान   अस्मा अददुस्तां पशुभिः चरन्तं यज्नवस्तौ रूद्र आगछत     

सो अब्रवीत मम  वा   इमे  पशव  इति   अधु   वै मह्यं   इमान इति   अब्रवीत